w

Herbata po japońsku, czy kawa po turecku – jak serwować popularne napoje?

Herbata po japońsku

Właściwe naczynie jest dla napoju tym, czym strój dla kobiety – tylko dobrane właściwie wydobędzie ich największe atuty. Dla europejczyków sposobami serwowania kawy i herbaty rządzą przede wszystkim kwestie praktyczne, ale na wschodzie dobór właściwych naczyń często narzuca tradycja lub rytuał. Jak więc pić i serwować jak należy?

 

Kawa i herbata od lat biją się o miano najpopularniejszych napojów świata, dlatego każda nacja ma ich ulubione odmiany i sposoby serwowania, co wiąże się również z doborem właściwego serwisu do kawy lub herbaty.

W Europie podstawowa różnica dotyczy tych do kawy i herbaty. Oba napoje powinny być serwowane w filiżankach, nie kubkach, których kształt nie pozostawia wątpliwości co do tego, o jakim napoju mowa.

Herbata: dystyngowana i pełna aromatu

Herbatę powinno się podawać w filiżance wyraźnie rozszerzającej się ku górze – średnica rantu powinna być znacznie większa od podstawy. Filiżanki herbaciane są również niskie, dzięki czemu napar rozlewa się w nich niemal jak w miseczce, wszystko po to, by cały napój był pełen aromatu. Filiżankę zawsze podajemy ze spodeczkiem, a jeśli herbata jest zaparzana indywidualnie, a nie we wspólnym dzbanku, do nakrycia powinno się dołączyć niewielki talerzyk na torebkę lub koszyczek. Tradycyjnie herbatę serwuje się w filiżankach z cienkiej porcelany.

Kawa: gęsta i gorąca

W przypadku kawy zasady serwowania są nieco bardziej skomplikowane. Podstawową „jednostką” naparu jest espresso, na bazie którego powstają inne napoje kawowe. Jest ono serwowane się w niewielkiej, wysokiej i wąskiej filiżance, najlepiej z grubszej porcelany, by dłużej utrzymywała ciepło. Naczynie wypełnia się naparem tylko do połowy i serwuje ze szklanką wody, która służy do przepłukiwania ust przed każdym kolejnym łykiem kawy. Podanie wody nie jest konieczne, a często bywa uważane wręcz za przejaw snobizmu, nie mniej we Włoszech na pewno się z tym spotkamy.

Większe i bardziej pękate filiżanki służą do podawania innych odmian kawy, takich jak cappuccino czy flat white, znanej lepiej jako klasyczna kawa z mlekiem. W podobnym naczyniu serwuje się również caffe americano, czyli klasyczną czarną kawę, będącą rozcieńczonym wodą espresso.

Wysokie naczynia są zarezerwowane dla latte i latte macchiato, czyli mlecznych kaw, w których espresso to mniej więcej jedna trzecia zawartości napoju. Wielkość naczynia narzuca również pojemność kawy, która może przekraczać 250 a nawet 300 mililitrów. Zwykłe latte bywa serwowane w większej filiżance, czego jednak w zasadzie nie spotyka się w Polsce, a macchiato zawsze dostaniemy w wysokim naczyniu, często szklanym, które pozwala zobaczyć warstwową strukturę napoju. Co ciekawe, we Francji kawę latte serwuje się w miseczkach, dzięki czemu łatwiej maczać w niej rogaliki.

Matcha: magia zaklęta w czarkach

Podczas gdy u nas króluje porcelana i konwenanse, na bliskim i dalekim wschodzie parzeniu kawy często towarzyszy rytuał, który nadaje czynności picia dodatkowej głębi. Najbardziej znanym przykładem jest oczywiście japońska ceremonia picia herbaty – matchy, składająca się z wielu etapów i szczegółowo określająca poszczególne czynności i zachowania jej uczestników. Pijąc japońską herbatę w zaciszu własnego domu nie musimy oczywiście przenosić na własny grunt wszystkich dalekowschodnich zwyczajów, ale z pewnością warto zaopatrzyć się we właściwe naczynia.

Japońską herbatę, koniecznie w formie sproszkowanej, pija się z trzymanych w dłoniach czarek chawan w kształcie stożka lub cylindra. Ich mniejszą odmianą są równie popularne yunomi, które poznamy po tym, że ich wysokość przekracza średnicę podstawy. Wspomniane naczynia zazwyczaj powstają nie z cienkiej porcelany, ale z kamionki lub gliny, ponieważ grubsze ścianki lepiej utrzymują ciepło, co ma znaczenie dla smaku naparu.

Samą herbatę parzy się w niskim czajniku Kyūsu, mającym standardowy uchwyt u góry lub z tułu bądź charakterystyczną rączkę z boku. Wspomniane czajniki zazwyczaj są wykonane z ceramiki, a gony uchwyt bywa bambusowy, dzięki czemu nie przewodzi ciepła.

Napoje tureckie: intensywne i słodkie

Specjalne naczynia są konieczne również do przygotowywania kawy i herbaty po turecku. Kawa po turecku powstaje w metalowym tygielku o kształcie ściętego u góry stożka, z którego jest przelewana do niewielkich filiżanek – demitasse. Wspomniane filiżanki są niemal identyczne z tymi do espresso i z powodzeniem mogą je zastąpić przy serwowaniu tureckiej kawy.

Specjalistyczny sprzęt jest konieczny również do serwowania tureckiej herbaty. Naczynie do jej parzenia to w zasadzie dwa czajniki, większy u dołu oraz mniejszy na górze. W dolnym gotuje się wodę, a w górnym – esencję. Gotowa herbata jest przelewana do niewielkich szklanek w kształcie tulipana, zaokrąglonych u dołu, z wyraźnym przewężeniem w środku i rozszerzających się ku gorze. Naczynie jest ustawiane na spodeczku, zazwyczaj metalowym, na którym powinno się znaleźć również kilka kostek cukru.

Yerba mate: jedyna w swoim rodzaju

Jeden z najbardziej osobliwych sposobów serwowania dotyczy yerba mate, herbaty z ostrokrzewu paragwajskiego, która przywędrowała do nas z Ameryki Południowej. Jej odkrywcy nie silili się na konwenanse przy ustalaniu sposobu parzenia – dużą porcje suszu zalewa się wodą w naczyniu zrobionym z wydrążonej tykwy i popija przez bombillę – rurkę z filtrem, która zatrzymuje fusy w naczyniu. Tak przygotowaną yerbę można wielokrotnie zalewać wodą i popijać przez cały dzień.

Sposobów na podawanie ciepłych napojów jest tyle, ile odmian i rodzajów trunków. Ostatecznie jednak najważniejsza jest przyjemność, wygoda i własne preferencje. Wybierając idealny serwis kawowy lub herbaciany myślmy przede wszystkim… o sobie. Gości przyjmujemy w domu raz na jakiś czas, ze sobą jesteśmy zaś każdego dnia.

Napisane przez Redakcja

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

6 znanych architektów wnętrz z Polski

6 znanych architektów wnętrz z Polski

Oświetlenie do loftu. Jak je wybrać?

Oświetlenie do loftu. Jak je wybrać?